Reacties op: Als je moeder ineens kanker heeft…

Door: Iris

Iris — Thu, 20 Sep 2018 06:35:01 +0000

Lieve Aranka,
Wat dapper dat je dit opschrijft! Jouw verhaal is voor mij heel herkenbaar: mijn moeder kreeg ook een diagnose kanker toen ik vijftien was. Jouw moeder overleefde leukemie, mijn moeder overleefde borstkanker. In ons gezin werd er niet echt over de emoties gepraat en de behandeling vooral praktisch aangepakt. Ook ik kreeg achteraf veel last van verdrietige gevoelens. Daar voelde ik me heel schuldig over, want ik was niet degene geweest die de chemo’s etc zelf moest ondergaan. Bovendien had mijn moeder het overleefd, dus hoorde ik dan niet ‘gewoon’ door te gaan met mijn leven en dankbaar te zijn?
Dit jaar heb ik EMDRtherapie gehad en dat heeft heel veel geholpen om de herinneringen wat minder pijnlijk te maken en ze een plek te geven. Dat mijn moeder ziek was, is een belangrijk en invloedrijk deel van mijn leven en dat is iets waar ik af en toe best verdrietig om mag zijn, maar ik ervaar die gevoelens na therapie niet meer als lastig, ‘te laat’ of abnormaal. Misschien zou een vergelijkbare therapie jou ook kunnen helpen, maar ik begrijp best dat wat voor mij werkte niet per se hetzelfde voor jou hoeft te doen. In ieder geval: een dikke knuffel voor jou en je moeder! Ik wens je/jullie veel liefde en kracht, en ook veel zelfcompassie. Liefs Iris

Door: n1c0le101

n1c0le101 — Tue, 18 Sep 2018 15:32:57 +0000

Wat heftig! Maar zo herkenbaar… Ik was 19 jaar toen ik mijn moeder bijna verloor aan een hersenbloeding. Ook ik zeg altijd dat ik God op mijn blote knieetjes bedank, ookal geloof ik niet.

Ik geniet elke dag van haar en zij van ons.

Maar ook ik heb mij groot gehouden, terwijl ik dat helemaal niet was. Ik ging op standje ‘overleven’. Emotioneel heeft mij dit dan ook uitgeput. Erover praten helpt. Maar ook bij mij heeft het littekens achter gelaten, en dat geeft niet.

Door: Vera

Vera — Tue, 11 Sep 2018 12:45:07 +0000

Wat verdrietig en ingrijpend.
Ook de reactie van je moeder, zo liefdevol.
Hele dikke kus x

Door: Suus

Suus — Mon, 10 Sep 2018 14:59:00 +0000

Wat heftig om zoiets mee te maken op jonge leeftijd. Je schrijft, als ik het goed begrijp, dat je niet weer waarom het je nog zo raakt en dat frustreert je. Het is niet niks wat je hebt meegemaakt en ik vind het juist helemaal niet raar dat het je raakt. Ik heb een heel dierbaar familielid verloren aan kanker (lymfeklierkanker en leukemie). Diegene is heel lang, heel erg ziek geweest en uiteindelijk overleden aan complicaties na stamceltransplantatie. Heeft ook in isolatie gelegen. Het is super heftig om iemand waar je van houdt zo te zien lijden. Het raakt mij ook elke x weer als ik erover praat. Maar toch is dat het enige wat helpt, het er laten zijn. Erover praten of als je dat niet wilt, lezen of schrijven (dit artikel schrijven was al een hele stap!). Als je jezelf maar ruimte geeft om erover te denken om verdrietig te zijn. Het is er hoe dan ook, als je het wegduwt wordt het er niet beter op. Je kunt het vergelijken met een bal onder water duwen, het kost veel energie en komt daarna heftiger weer boven water. Ik wens je veel ruimte en heling toe!

Door: racheltjuh

racheltjuh — Mon, 10 Sep 2018 07:41:22 +0000

heftig lieverd en ik ben mijn mams er aan verloren en de periode dat je als kind zijnde je moeder of vader zo ziek ziet en meemaakt breekt je :(. geniet van alles met haar zolang het kan mop <3

Door: Frederieke

Frederieke — Sun, 09 Sep 2018 20:12:51 +0000

Er is voor een kind (ja, ook met 15) niks engers dan een ouder die ziek is en dus niet meer de ‘sterkere’ is die nooit iets overkomt.

Ik ben 39 en mijn moeder is 2,5 jaar geleden overleden aan kanker. Geniet van je ouders zo lang het kan!

Door: nicolished

nicolished — Sun, 09 Sep 2018 18:30:30 +0000

Wauw wat ontzettend heftig Aranka! Heel erg knap dat je dit deelt. Ik heb echt respect voor jou en je moeder.

Door: Amélie

Amélie — Sun, 09 Sep 2018 18:21:19 +0000

Praten met anderen is echt
het enige wat zal helpen het te verwerken.

Door: Brigitte

Brigitte — Sun, 09 Sep 2018 15:25:23 +0000

Lieverd, wat moet dit moeilijk zijn geweest voor jou. Misschien dat dit geholpen heeft. Het van je afschrijven. Dikke knuffel xxx

Door: Emma

Emma — Sun, 09 Sep 2018 13:56:23 +0000

In antwoord op Christine. Wat een heftig verhaal en knap dat je het nu deelt :) iedereen dealt anders met dit soort situaties voel je dus vooral nooit schuldig!

Door: femketje

femketje — Sun, 09 Sep 2018 11:35:53 +0000

Ik vind het heel dapper dat je dit zo durft te delen, ik denk dat velen in een zelfde soort situatie hier iets aan kunnen hebben <3

Door: Maritte

Maritte — Sun, 09 Sep 2018 10:46:26 +0000

Wat een naar verhaal :( bij deze een hele grote virtuele knuffel <3 hopelijk weet je het ooit helemaal een plekje te geven.